Louis Vuitton çanta, milyon dolarlık Bugatti ya da göz alıcı Rolex’e sahip olmak tipik bir elitlik göstergesi. Ancak bu gösterişlilik artık zenginler arasında çok da revaçta değil. Zenginler, artık paralarını güvenlik ve gizliliğe harcamayı tercih ediyorlar.
Bu göze çarpmayan tüketim çoğu zaman orta sınıf tarafından fark edilmese de, seçkin bir elit kesim tarafından yakından izleniyor. Yazar Currid-Halkett, bu durumu seçkinlerin “kültürel sermayelerini” birbirlerine işaret etmeleri için bir el yazısı olarak nitelendirdi. Yapılan bu harcamaların “imtiyazları yeniden ürettiğini” belirtiyor.
Eğitime yatırım yapmak sosyal hareketliliği destekliyor
‘Aspiritional class’ kavramı burada karşımıza çıkıyor. Kendilerini gelirleriyle değil, kültürel sermayeleri ve tüketici seçimleriyle tanımlayan bu sınıfa dahil olan kişiler, göze çarpmayan tüketim seçenekleriyle sosyal statüyü güvence altına alıp, koruyorlar.
Sağlık ve zindelik de statü göstergesi
Vogue, 2015 yılında sağlık ve zindeliğin lüks bir statü sembolü haline geldiğini bildirdi.
Financial Times yazarı Simon Kuper, yazdığı makalede, kültürel elitlerin güzellik ürünlerine daha az para harcadığını, ancak egzersiz konusunda savurgan olduklarını belirtti. “İnce ve sağllıklı görünmek bu sınıfın dünya görüşünü açıklıyor: Boş zamanlar bile nitelikli olmalı” diye ifade ediyor.
